Een rijke geschiedenis


“De atmosfeer der hele inrichting moet Vlaams zijn en sympathiek staan tegenover de Katholieke Vlaamse beweging, zonder onderscheid te willen maken in de verschillende schakeringen, dus buiten alle politiek om.” Lieven Gevaert

static1.squarespace.com.jpg

ONTSTAAN

De Oudersbond tot Uitbreiding en Verbetering van het Katholiek Vlaamsch Onderwijs werd in 1909 opgericht en stichtte één jaar later de Sint-Ludgardisschool van Antwerpen. Voorzitter was Frans Van Cauwelaert, ondervoorzitter Lieven Gevaert. 
Marie Belpaire stelde schoollokalen ter beschikking in de Sanderusschool. In 1920 werd de coöperatieve vennootschap Ludgardia opgericht. Die nam het beheer waar van de Sint-Ludgardisschool en kocht o.m. de nieuwe lokalen in de Gerardstraat. 
De coöperatie vormde zich in 1928 om tot een vzw. Deze vzw nam de naam aan van Katholiek Vlaams Onderwijs (KVO). 
De Sint-Ludgardisschool Merksem (1931) en de Openluchtschool van Koningshof-Schoten (1936) traden toe tot deze vzw. 
Later (1954) volgde de openluchtschool Sint-Ludgardis te Brasschaat en nog later (1963) kwam ook de parochieschool te Schilde-Bergen bij de groep die geleidelijk aan een openluchtschool wordt.
In 1984 treden de Norbertijnen van Averbode toe tot het Katholiek Vlaams Onderwijs met het Sint-Michielscollege van Brasschaat en later in 1989 met het Sint-Michielscollege te Schoten.  
De zusters van de Congrégation du Sauveur treden in 1994 toe met het Maris Stella Instituut.
In 2012 is de school Kindsheid Jesu te Schoten toegetreden en tenslotte werd ook de Campus KVO opgericht.
In 2017 kwam ook 't Lommert bij onze groep.

 

 

LIEVEN GEVAERT WAS EEN PIONIER

Hij was, meer dan overtuigd, gedreven door de gedachte dat Vlaanderen een Nederlandstalige elite nodig had om het ‘arm Vlaanderen’ uit zijn zedelijke en materiële armoede te halen. Zijn bedoeling bij de oprichting van o.a. de Sint-Ludgardisschool was duidelijk: jonge mensen opleiden tot degelijke intellectuelen, religieus geïnspireerd en sociaal geëngageerd. Het elitaire lag niet bij de keuze van leerlingen voor de inschrijving, wel in de doelstellingen, in het beoogde resultaat. Vanaf de eerste leerjaren leerden de kinderen beschaafd Nederlands. Het beheersen van die taal heeft geleid tot bewustmaking van de eigen culturele identiteit. De kwaliteit van de opvoeding moest ervoor zorgen dat bekwame mensen mede de economische welvaart van Vlaanderen tot stand zouden brengen. Samen met mensen als Jozef Goossenaerts en Pater Stracke wees hij op de verantwoordelijkheid van de intelligentsia voor de materiële en morele emancipatie van het Vlaamse volk.

 

De abdijgemeenschap van Averbode

 

In ons land werden door de norbertijnen van Averbode in 1931 te Brasschaat en in 1959 te Schoten de Sint-Michielscolleges gesticht.  Het was toch de Antwerpse Sint-Michielsabdij  die in 1134 de abdij van Averbode oprichtte. Zo bracht – zoals een gedenksteen in Brasschaat het zegt – bijna 800 jaar later “de dochter de moeder terug tot leven”!

Het Sint-Michielscollege Brasschaat verzorgt lager onderwijs en  ASO. Het Sint-Michielscollege Schoten enkel ASO.

Beide colleges hebben een goede naam en faam in de regio. Ze bieden een uitstekende voorbereiding op het hoger onderwijs. De nadruk ligt  op degelijkheid en kwalitatief hoogstaand onderwijs in een christelijke geest en met oog voor de Vlaamse eigenheid. Er is ook een waaier van parascolaire activiteiten. De band met de abdij wordt veruitwendigd door de aanwezigheid van paters in de Raden van Bestuur. Ter plaatse verblijven ook enkele medebroeders. 

Tientallen paters hebben op deze colleges les gegeven. Een aantal oud-leerlingen van SMC  werden norbertijn van Averbode. 

 Al vóór 1970 werden op initiatief van Abt Koenraad Stappers deskundige leken opgenomen in de Raden van Bestuur in beide colleges. In 1984 sloot SMC-Brasschaat zich aan bij de KVO-groep en in 1989 het SMC-Schoten. Het werd een wederzijdse verrijking. KVO had  vanaf het begin een katholiek lekenbestuur, dat een expertise heeft opgebouwd in schoolbeheer, en stond ook bekend om zijn degelijk onderwijs en aandacht voor de sociaal-culturele Vlaamse context. Voor KVO betekent de verankering in de werking van de Abdij van Averbode een meerwaarde vooral met het oog op het behoud van een katholieke identiteit.

De abdij neemt van haar kant de optie om haar activiteit in het onderwijs in de regio Antwerpen vooral gestalte te geven via de KVO-werking op het gebied van visie en beleid. Dit resulteert vooral in onze medewerking in de raden van bestuur van KVO-vzw’s, directievergaderingen en schoolvieringen.

De diensten van KVO zijn thans gehuisvest in het Sint-Michielscollege van Brasschaat. Elk jaar hebben de directies van de KVO-scholen een bezinningsdag in de abdij. Ook alle nieuwe personeelsleden en zij die 10 en/of  20 jaar dienst hebben, volgen er vormingsdagen. Vele klassen brengen er hun bezinningsdagen door of komen op abdijbezoek.

 De leden van KVO en hun aangesloten scholen zijn in de abdij altijd welkom. Deze eeuwenoude leerschool van ‘gebed en inzet’ in het spoor van de heiligen Norbertus en Augustinus, naar het model van de eerste christenen, kan voor hen een inspiratie zijn tot evangelisch leven in deze tijd.    

Geboeid door de abdij ?  Of zit je met andere 'abdijvragen'? Dan ben je welkom op de website van de abdij van Averbode!                                                                        

 Andreas Willems o.praem. 
a.willems@abdijaverbode.be

 

JOSEPHINE DU BOURG  boegbeeld van de Zusters van de Verlosser van het MARIS STELLA INSTITUUT

In 1912 richtten de Zusters van de Verlosser en Onze- Lieve –Vrouw in het Kempense Oostmalle een middelbare school op voor jonge meisjes.
Hun congregatie heeft Franse roots.

Joséphine du Bourg, de stichteres van de Congregatie van de Zusters van de Verlosser, werd geboren in Toulouse in 1788 op de vooravond van de Franse Revolutie. Haar ouders behoorden tot de Franse adel. Het waren vrome lieden die hun kinderen leerden bidden en hun respect bijbrachten voor armen en uitgestotenen.

In 1789 brak de Franse Revolutie uit. Er ontstond een klimaat van verwarring en haat tegen alles wat te maken had met de Monarchie, de Kerk en de Adel. De familie werd meegesleurd in die haat. Alle goederen van het gezin werden afgenomen en in 1794 werd vader du Bourg gearresteerd en stierf hij onder het mes van de guillotine in Parijs. Joséphine was toen 6 jaar oud . Dit gebeuren tekende haar hele leven.

Als jonge vrouw besefte zij dat haar zoektocht naar het geluk leidt naar God en naar mensen in nood. Ze zocht een antwoord in verschillende kloosterorden en ze ervoer langzamerhand dat ze geroepen was om een nieuw project te beginnen: een orde die God wil brengen bij de mensen in een open klooster, zonder muren, maar met open deuren, toegankelijk voor allen, bijzonder voor armen en kleinen. De uitdaging was groot. Ze stichtte de Congregatie van de Verlosser en Onze- Lieve- Vrouw. 

CARITAS CHRISTI  URGET NOS  is haar leuze. Gestuwd door die leuze proberen de Zusters van de Verlosser en Onze- Lieve- Vrouw in de loop der tijden, de erfenis van hun stichteres te beleven en door te geven.

“ Alleen  de liefde geeft leven aan kinderen, troost aan hen die lijden, hulp aan wie in nood is.” Joséphine du Bourg
“ Wees niet liefdadig, maar wees de liefde zelf “ Joséphine du Bourg”

Leerkrachten en ondersteunend personeel, directie en schoolbestuur van het Maris Stella Instituut zetten het project van de Zusters verder: brede ontwikkelingskansen bieden, hoog studiepeil bereiken en werken in verbondenheid met elkaar.

 

Kindsheid Jesu

tekst nog aan te leveren